اگر می‌خواهید بدانید تسلیم مبیع در قانون مدنی چیست و به چه نحوی صورت می گیرد؟ تسلیم مبیع چه زمانی معتبر است؟ ضمانت اجرای عدم تحویل مبیع چیست، ما را تا پایان این گفتار همراهی نمایید..
مبیع یعنی همان مالی که فروخته می‌شود و طبق قانون مدنی این مبیع باید به صورتی به تصرف مشتری درآید که او بتواند هر نوع تصرف و استفاده از مالی که خریداری نموده است انجام دهد.
قبض؛ یعنی سلطه و تسلط مشتری بر مبیع.
تسلیم؛ زمانی صورت می‌‌گیرد که مبیع تحت اختیار مشتری گذاشته شده باشد اگرچه هنوز مشتری در عمل، تصرفی در آن ننموده باشد.
لذا تسلیم بسته به این که مبیع چه چیزی باشد متفاوت است.. برای مثال تسلیم خانه با تحویل کلید انجام می‌شود، تسلیم خودرو با تحویل خود خودرو ولی در همه موارد به این سادگی نیست..
مثلا در تسلیم یک وسیله فنی به خریدار باید لوازم و تجهیزات جانبی و راهنمای استفاده از این وسیله به خریدار تحویل شود و در این صورت است که قبض رخ داده است..
تسلیم مبیع، چه زمانی و در چه مکانی؟
اصل بر این است که تسلیم مبیع همزمان با انعقاد قرارداد انجام شود مگر این که طرفین معامله یعنی خریدار و فروشنده برای تسلیم مبیع زمان خاصی معین کرده باشند که در این صورت فروشنده در زمان مقرر باید قدرت تسلیم داشته باشد.
اگر مبیع قبل از قرارداد فروش، در تصرف خریدار باشد مثلاً این که خریدار پیش از آن که خانه‌ای را بخرد، به عنوان مستأجر از آن بهره می‌برده است، نیازی به قبض جدید و تحویل مجدد نیست..
در خصوص مکان تسلیم مبیع اصل بر این است که مبیع در همان‌جایی تحویل شود که عقد بیع یا قرارداد فروش در آن‌جا واقع شده است مگر این که بر اساس عرف و عادت لازم باشد مبیع در مکان دیگری تحویل شود، یا اقتضای مبیع بر این باشد که الزاما در مکان دیگری تحویل شود یا طرفین عقد خودشان مکان به‌خصوصی را برای تسلیم مبیع در نظر گرفته باشند.
هزینه‌های تسلیم مبیع
بر اساس ماده 381 قانون مدنی، هزینه‌های تسلیم مبیع از جمله اجرت حمل و نقل آن به محل تسلیم، بر عهده‌ی فروشنده است مگر این‌که عرف و عادت محل از بابت مخارج رویه‌ی دیگری را مشخص کرده باشد یا طرفین در قرارداد، طبق خواست خود، خلاف آن را شرط کرده باشند و یا پس از وقوع عقد برخلاف آن توافق نمایند.
ضمانت اجرای عدم تحویل مبیع
پس از وقوع معامله، فروشنده ملزم به تحویل مبیع یا همان مال موضوع قرارداد بوده و خریدار یا مشتری نیز مکلف است ثمن یا مبلغ را به فروشنده پرداخت نماید. بر اساس ماده 376 قانون مدنی اگر فروشنده در تحویل مبیع و مشتری در تحویل ثمن تأخیر نموده یا از تحویل آن امتناع نماید، اجبار به تسلیم می‌شود، بدین معنی که با تقدیم دادخواست الزام به تسلیم مبیع یا الزام به تحویل یا پرداخت ثمن معامله، از مراجع ذی صلاح قضایی الزام شخص به تسلیم را تقاضا می‌کند.
البته نکته قابل ذکر در اینجا اشاره به حق حبس فروشنده و مشتری‌ست که بر اساس آن و با استناد به ماده 377 قانون مدنی، در صورتی که برای تسلیم ثمن یا مبیع مهلتی تعیین نشده باشد، هر یک از فروشنده و خریدار حق دارند تا زمانی که طرف مقابل مابه‌ازا را تسلیم ننموده باشد، از تسلیم مبیع یا ثمن خودداری نماید. در صورتی که برای تسلیم، یکی از مبیع یا ثمن زمان تعیین شده باشد و دیگری حال باشد، هر کدام از مبیع یا ثمن که تسلیم آن مدت دار نباشد یا به عبارتی برای آن زمان تعیین نشده باشد، می‌بایست تسلیم شود و دادگاه ، طرفِ دیگر را تا فرارسیدن زمان مزبور الزام نخواهد کرد.